W ramach projektu „Wszystko nas łączy – nic nas nie dzieli” uczniowie Szkoły Podstawowej nr 3 i Gimnazjum nr 5 w Lesznie mogli gościć, tym razem na polskiej ziemi, naszych ukraińskich przyjaciół.

Uczniowie ze szkół ukraińskich wraz z opiekunami zawitali do naszego pięknego miasta dnia 18 maja 2009 roku. Od razu zostali przewiezieni do malowniczo położonej nad jeziorem miejscowości – Osiecznej. Wspólny pobyt rozpoczęliśmy od zwiedzania zabytkowych wiatraków i zjedzenia pysznego, tradycyjnego, polskiego posiłku.  Następnie młodzież z Polski i Ukrainy mogła nawiązać bliższe relacje w trakcie różnorodnych zabaw integracyjnych, specjalnie  przygotowanych przez panią Ewę Gano i panią Elżbietę Bubak-Bober. Między innymi wszyscy uczestniczyli we wspólnym śpiewaniu piosenek ukraińsko-polskich i uczono się charakterystycznych dla naszych kultur tańców. Wieczorem pod osieckim niebem zapłonęło ognisko i rozpoczęło się gremialne pieczenie kiełbasek.

Kolejny dzień miał przybliżyć naszym gościom historię miasta Leszna. Wspólnie wyruszyliśmy więc na zwiedzanie leszczyńskich zabytków. Podziwiać mogliśmy między innymi Ratusz z końca XVII wieku, odnowiony budynek Synagogi w Dzielnicy żydowskiej oraz charakterystyczne barokowe kamieniczki malowniczo położone w różnych rejonach Starego Miasta. Nie zabrakło strawy duchowej, a więc wizyt w Kościele Św. Mikołaja oraz w Kościele Św. Krzyża z XVIII wieku. Tuż obok mogliśmy też podziwiać leszczyńskie lapidarium utworzone z nagrobków i obelisków z XVII, XVIII i XIX wieku. Przedostatnim etapem naszej wycieczki była wizyta w Szkole Podstawowej nr 3 i Gimnazjum nr 5, gdzie nasi goście przyglądali się, jak wygląda nauka ich polskich rówieśników. Ostatnim akcentem, tak bogatego w nowe doświadczenia dnia, były zabawy integracyjne na kręgielni.

Natomiast 20 maja wyjechaliśmy do miasta Głuchołazy położonego na styku Gór Opawskich, Przedgórza Paczkowskiego i Płaskowyżu Głubczyckiego. Czekało tam na nas mnóstwo atrakcji. Po zakwaterowaniu poszukiwaliśmy razem złota i wysłuchaliśmy historycznych opowieści. Tego dnia odbyły się także występy. Zaprezentowały się na nich artystki ze szkoły sanatoryjnej w Winnikach oraz w Nadii, które zostały nagrodzone gromkimi brawami. Następnie uczniowie ze Szkoły Podstawowej nr 3 i Gimnazjum nr 5 pokazali swoje umiejętności taneczno-wokalne. Na zakończenie dnia mogli wszyscy umocnić więzi na wieczorku zapoznawczym.

Nowy dzień przywitaliśmy  z uśmiechem na ustach, miał on bowiem przynieść nie mniej niezapomnianych przeżyć i doświadczeń. Mogliśmy poznać bliżej Głuchołazy i  okolice. Zobaczyliśmy między innymi Wieżę Bramy Górnej z 1418 roku, miejski, zabytkowy Ratusz, czy też resztki murów obronnych, aby na koniec wybrać się na górską wyprawę, gdzie z tarasu widokowego Kopy Biskupa podziwiać krajobraz. Dzień umiliły na koniec warsztaty taneczno-plastyczne oraz dyskoteka.

Następnego poranka wyjechaliśmy na oczekiwaną wycieczkę do Pragi. Zobaczyliśmy ją w całej krasie przez pryzmat Hradczanów z zamkiem oraz gotycką katedrę św. Wita. Nie przeszliśmy obojętnie obok Złotej praskiej Uliczki, a widok Starego Miasta rozłożonego na prawym brzegu Wełtawy zaparł nam dech w piersiach. Pełni wrażeń odjeżdżaliśmy z zabytkowej Pragi, w oddali mając Ratusz Staromiejski ze słynnym astronomicznym zegarem.

Przedostatni dzień wymiany spędziliśmy już na sportowo w Głuchołazach. Mogliśmy skorzystać z siłowni, sauny, czy sesji w jaskini odnowy. Uczestniczyliśmy też w sportowych rozgrywkach oraz dyskotece.

Dzień 24 maja na długo zapisze się w naszej pamięci, ponieważ był bardzo trudnym przeżyciem. Był to dzień pożegnania. Na stacji kolejowej, na którą odprowadziliśmy naszych ukraińskich przyjaciół, polały się łzy rozstania, wzruszenia. Przyjaźnie, które się zawiązały pomiędzy szkołami : polską i ukraińską, zaowocują w przyszłości.

Wierzymy w to mocno...

„Wszystko nas łączy – nic nas nie dzieli”

Kolejny raz uczniowie Szkoły Podstawowej nr 3 oraz Gimnazjum nr 5 w Lesznie  w ramach projektu „Wszystko nas łączy – nic nas nie dzieli”, mieli okazję odwiedzić piękną Ukrainę. Nasi przyjaciele ze Szkoły Sanatoryjnej w Winnikach powitali nas 7 września 2009. Dzieci miały okazję zwiedzić szkołę i przypatrzeć się, jak podobne do siebie są szkoły: polska i ukraińska. Odnowiły się stare przyjaźnie które zawiązały się podczas poprzednich wizyt oraz pojawiły się uśmiechy na twarzach nowych uczestników. Spacer po Lwowie był relaksem po długiej podróży. Uczniowie mieli okazję podziwiać urocze, zabytkowe centrum miasta. Znaleźli w nim ślady polskiej przeszłości. Wspólnie z naszymi przyjaciółmi z Ukrainy zwiedzaliśmy najwspanialsze zabytki sakralne, mieliśmy okazję podziwiać świątynie innych religii takie jak Cerkwie czy Świątynie Ormiańskie. Nie lada atrakcją było również zwiedzanie muzeum. Odwiedziliśmy pomnik Adama Mickiewicza, pod którym zapaliliśmy znicz. Prawdziwą żywą lekcją historii był spacer po Cmentarzu Łyczakowskim i Orląt Lwowskich. Dla uczczenia zapaliliśmy znicze dla Marii Konopnickiej, Gabrieli Zapolskiej czy  Juliana Ordona których postacie w polskiej kulturze są głęboko zakorzenione. Kwiaty i znicze złożyliśmy również pod pomnikiem Żołnierzy Armii Ukraińskiej. Największe wrażenie jednak zrobił na nas Cmentarz Orląt Lwowskich. W kaplicy poświęconej polskim Orlętom przewodnik odpowiadała wspaniałą historię dotyczącą młodych bohaterów. Po złożeniu kwiatów i zapaleniu zniczy w ciszy opuściliśmy cmentarz.  Po powrocie do internatu rozmów nie było końca. Każdy kolejny dzień przynosił ze sobą nowe doświadczenia i pogłębiał przyjaźń polsko-ukraińskich dzieci. Pogoda dopisywała wspaniale. Dzień kozacki rozpoczął się wspólną modlitwą obu narodów przy figurze Matki Bożej na boisku szkolnym w Winnikach. Dzieci miały okazję spotkać się z przedstawicielami Stowarzyszenia Kozackiego. Poznały wygląd stroju kozackiego oraz zwyczajów kozackich. Strzałem z armaty rozpoczęła się rywalizacja grup polsko – ukraińskich. Konkurencji było co niemiara . Mieliśmy okazję zapoznać się między innymi z ukraińską kuchnią, poznawaliśmy literaturę obu krajów, a wspólne przedstawiania teatralne dały dużo radości. Śpiewanie pieśni polskich i ukraińskich oraz prace plastyczne przełamały barierę językową, co pozwoliło wspaniale bawić się i uczyć dzieciom z obu stron. Na zakończenie odbył się wspólny festyn na którym wystąpili uczniowie ukraińskiej szkoły, oraz zaproszone gwiazdy estrady ukraińskiej.

Po dwóch dniach przenieśliśmy się do kompleksu sportowo – rekreacyjnego „Rówieśnik” w Czerwonogradzie. Tam w otoczeniu niepowtarzalnej przyrody, ciszy i relaksu mięliśmy okazję do wspólnej nauki, poznawania nawzajem siebie i kultury rówieśników z sąsiedniego kraju. Warsztaty językowe pozwoliły bliżej poznać to co łączy oba języki. Wieczornych zabaw kozackich nie było końca. W kolejnych dniach odbywały się warsztaty taneczne. Dzieci miały okazję poznać polskie i ukraińskie tańce narodowe. Podczas warsztatów plastycznych  w plenerze uczniowie mogli  przedstawić swoje odczucia związane z Lwowem w pracach plastycznych, które potem prezentowali. Aby przybliżyć młodzieży historyczną , cywilizacyjną i kulturową wspólnotę naszych narodów wybraliśmy się na wycieczkę do Żółkwi. Tworzenie prezentacji multimedialnej na ten temat było ciekawym zajęciem, podczas którego można było podyskutować i przedstawić swoje spostrzeżenia. Kolejny dzień upłynął pod „banderą” sportu. Rozgrywki  odbywały się na basenie oraz sali sportowej. Chwilą relaksu był seans w grocie solnej, gdzie uczniowie dostali zastrzyk nowej energii.

Zielony wieczór rozpoczął się wspólną zabawą, prezentacją swoich prac oraz umiejętności zdobytych podczas całego pobytu. Niestety wszystko co dobre, kiedyś ma swój koniec. Łez rozstania było całe morze. Pożegnaliśmy naszych ukraińskich przyjaciół i wróciliśmy do Polski, ale nie mówimy im żegnaj tylko …..do zobaczenia.